негов (прид.) - совест (имн.)

Играјќи го замислениот живот, некогашните, сегашни и идни Мајстори на Играта, му покажуваат на неговото височество живот, дека и привидот е негова совест.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Самиот Иби решава кога да ја консултира неговата совест и кога го прави тоа, тоа е само за да изнајде начин на однесување, уредно подготвен, за да биде игнориран.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Ниту пак се надеваше на тоа, ниту пак бараше олеснување за неговата совест, или за својата агонија.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Дали каењето почна да расте во неговата совест?
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)