негов (прид.) - стих (имн.)

Тие, задржани во првичниот, автентичен облик, со сосема мали, најнужни интервенции во по некоја песна, се стихови на мојата младост, како спонтан израз, згустен, на доживената болка, на помнењето на средбата со мртвиот Рацин и на првата возбуда од средбата со неговите стихови.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
На така доживената поетска материја, на мотивот, на душевниот и духовниот поттик на овој циклус укажуваат неговите стихови и податокот дека песните означени со броевите 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 и 14 се првите напишани песни пред педесетина години, непосредно пред мојата прва книга „Дождови“ (1956).
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Тие воопшто не забележувале дека неговите стихови не се напишани во трето лице.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во сиот арапски свет како на колективна молитва илјадници луѓе ги шепотат неговите стихови, како заедничка молитва на судбината, во потрага по излез од фаталноста на историјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Поетот во мигот не одговори, загледан во синиот бескрај.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Вечен изгнаник, со перото-меч, а книгата-штит, Дарвиш во сиот свој изминат творечки живот ќе остане најсилниот глас на трагичната судбина на својот палестински народ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Зарем неговите стихови не се читаа пред десетици илјади луѓе во солзи и надеж дека слободата е близу.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Неговата поезија, како кристализиран повик на еден цел народ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се сетив на еден од неговите стихови: И мојата душа трага по душа за да го види апсолутното!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)