негов (прид.) - табиет (имн.)

Имено, неговиот табиет, односно карактер, веќе се беше оформил во темперамент - буен, немирен, нескротлив, понекогаш неразбирлив или несфатлив.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Макар мирна и тивка, еднаш жена му, веќе помирена со неговиот табиет, сепак се осмели да му забележи: до кога така, во таков неред, ќе го држи ателјето?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Историјата бездруго познава такви табиети од најстарите времиња до денес.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
А за неговиот табиет не мора ништо да ти кажувам, го знаеш и сама.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но најопасно е кога кај човек од неговите длабини, од инстинктите ќе се влее во неговиот табиет амбицијата да владее со народот, со светот, небаре до крајот на времето!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)