Тој ги истражи долгите прсти, убаво формираните нокти, дланката отврдната од работа со редица плуски, нежната кожа над глуждот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Иако сето тоа ми беше покомплицирано си турав од топлата вода врз моето тело, шетав со сапунот по нежната кожа и си замислував дека тоа неговите раце ме милуваат насекаде.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Јастребот колваше како разулавен, колвајќи му ги рацете до раскрвавување на нежната кожа.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Еен секогаш со главата накривната, тркалезнообразен и со толку нежна кожа на лицето што оставаше впечаток дека е ќос.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Сеедно, во моите прсти не умрел огнот а ти имаш толку бела и нежна кожа.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)