ненадеен (прид.) - удар (имн.)

Со зимски ненадеен удар, востаниците го исчистиле градот од заптии, од чалми и султански пушки, и откажале покорност на отоманијата, и ја одрекнале власта со сите права на грабеж и терор врз градот и врз планините околу него, над домовите и над бачилата, и чекајќи ја големата битка со аскерот што се натрапувал наоколу, испратиле на сите страни гласници и читачи на Манифестот, со кој се повикуваат на борба сите поробени, поточно тоа биле момчиња под шеснаесет години за кои било смислено, во случај на повторно паѓање на градот под власт на јатаган, војнички и башибозучки, да се спасат од крвави одмазди за да го продолжат коленото на другите, утре не живи и поробени туку мртви и слободни.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
ЛУКОВ: (Се скаменува на местото. Одвај се созема од ненадејниот удар.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ЗА ЧУВСТВОТО НА ФАНТАСТИЧНОТО (фрагмент)
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
(...) Вистинската фантастичност не се состои толку во строго прераскажаните околности колку во одекнувањето на отчукувањата, ненадејните удари на срцето нам непознато, поредок што секој момент може да нѐ искористи за некој од своите мозаици, исфрлајќи нѐ од здодевноста, е затоа за да ни турне молив или длето во рацете.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)