неразумен (прид.) - и (сврз.)

Нарочно не така како што си ја запалил ти: со неразумно и сурово сомнение... Рече и молкна.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Колку да си неразумен и неук, чувствуваш нешто неправедно, тиранско.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)