Таа понекогаш се наѕираше во твојот несериозен начин на скокање од зградите, а понекогаш невино и наивно се смешкаше мавтајќи со своите бели заби, како што мавтаат белите гаќички на тенисерките под здолништата разиграни.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)