Имаше две несигурни раце, кои просто и не си ги сеќаваше на своите раменици, а здивот му остануваше сѐ повеќе празен.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Бричот! Отфрли ја еднаш засекогаш неговата лабаво поддадена несигурна рака (па тој не умее ни брадата да ти ја среди).
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)