нејзин (прид.) - брат (имн.)

Стерлинг го знае нејзиниот брат кој има појачало и тој ни рече дека може да го земеме тоа појачало само ако ја земеме неговата сестра да ни свири тапани”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Пол еднаш го праша Лу како тоа девојка им свири тапани, а овој му рече: „Многу едноставно.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тоа беше нејзиниот брат близнак".
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Му кажа дека нејзиниот брат загинал во војната и дека ги мрази нацистите кои насила го зеле и го спотерале на фронт.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Другпат, се сеќавав, кога доби Мајка една од честите телеграми – некролози со абер за смртта на нејзиниот брат од другата страна на границата – ѕид, болно рече: - Тие немаат душа!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Кутрата, сега таа, како и нејзиниот брат, но за среќа не како него, поради знаењето на англискиот јазик, туку поради рускиот јазик да плати своја цена.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Притиснат од мајчината желба да го видам нејзиниот брат, долго во ноќ­та размислував како да го преземам првиот чекор и дали во­општо да го преземам по тоа што ми се случуваше на границата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Бидејќи бев преоптоварен со теми и книги од областа на фантастиката, решив бидето да биде тајм-машина.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Така, наместо своите блуежи да ги положувам во шолјата, тоа го правев во нејзиниот брат.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Договарањата околу соработката на тетка Асја со жените од Прифатниот центар и натаму одеа како и порано, но името на внуката повеќе не сè спомнуваше се до моментот кога од овој свет си замина нејзиниот брат Стерјо.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Љубовта кон Сања го внесе него во приказна во која тој веруваше и, од ден во ден, таа приказна ја прошируваше убеден дека сетоа тоа е така: дека нејзиниот брат е убиен.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Авни ѝ пишуваше на Сања дека ја сака и дека сета приказна околу убиството на нејзиниот брат е насочена против нивната љубов.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Мајката на нејзиното братче не пречекуваше со еден вообичаен воздржан израз на лицето, таков, за да не си сигурен дали е пожелно што си дошол и дали не треба побрзо да си одиш.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
МИРКО СЕ КРИЕ Билјана беше поголема две години од нејзиното братче Мирко.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Допатува нејзиниот брат, Михаил Иванович и остана кај нас на ноќевање.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Таткото на Ева, како едвај да чекаше да ја исече јаболкницата, особено по испраќањето на нејзиниот брат во странство, од каде никогаш не прати писмо и веќе го сметаа за исчезнат, бидејќи, и покрај сите обиди, не можеа да му најдат трага.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Потоа почна да зборува за нејзиниот брат и како тој учествувал во некој натпревар, но на Ѓорѓија тешко му одеше сфаќањето на овој дел, бидејќи таа многу се смееше и го погледнуваше во исчекување на некаква реакција, а покрај тоа говореше брзо и неартикулирано.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Некоја од жените од собата во која беше сместена Добрата Душичка го имаше отворено прозорецот и викаше на сет глас: „Луѓееееее!
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Добрата Душичка ги пружила рацете кон масичката до креветот, заграбила неколку коњчиња, цветови и ангелчиња направени од дрво, и успеала да ги пикне во џебовите од ноќницата пред нејзините браќа да ја зграбат и да ја изнесат од просторијата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Таа не знаеше толку да свири на гитара колку што ѝ служеше за плачење.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Гитарата ја наследи од нејзиниот брат кој загинал и ја оставил за спомен.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ова беше многу одамна; сега таа и нејзините браќа и сестри се возрасни луѓе; мајка ѝ мртва.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Можеби никогаш веќе нема да ги види овие мили предмети, од кои ни на сон не помислуваше дека еднаш ќе се раздели.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Вујна Клементина сонуваше и момата Ервехе, како и нејзиниот брат, а и полубратот, да студира во Италија, во Рим или Римини, или во Бари, најблиску што можеше да биде, преку морето.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)