Кога весело викаа: „Бабо, бабооо! Ајде, дај ми од она нашето.“ - А баба Ѓурѓа знаеше дека е тоа парче сомун намачкан со свинска маст и посолено со црвен пипер. Тоа беше нивната гозба.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И колку и да беа гладни, или колку и да беше студено, малите колибрија го одбележуваа својот дел од храната со срцепорачки откршувања на мали парченца, како да сакаа да кажат мало благодарам за големиот извор на нивната гозба крај прозорецот.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)