На сите што ги сметал за непоправливи, тој не им давал само пари, туку ги подржувал во нивната нечесност.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Еднодневни идиоти, чиишто имиња не се никому познати, бидејќи нивната нечесност била нивен долг, и бидејќи нивното постоење се состоело во ова непосредно избувнување на нивната дрскост.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)