Беше во нивната средина, како во толчникот на еден таков огромен бел цвет, и можеше да ги опфати сите нив само со еден поглед и без да направи ниедно движење.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Со оглед на строго конспиративното подготвување на динамитните акции и изолираноста на самите гемиџии, за нив податоци можел да остави само човек од нивната средина.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)