При тоа убаво си ја чукна главата од железото но толку беше преплашен та не почувствува никаква болка.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Беше како некој човек на кој му беше извршена голема операција и кој се освестил од етерот, а сè уште не чувствува никаква болка и не знае ништо освен дека проблемот е решен и дека со нетрпение чека да живее онаков живот каков што живеел пред да се разболи.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Сакам да знаеш дека не почувствував никаква болка кога сфатив дека Раде е мртов.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Малку крварам, но не чувствувам никаква болка.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Чудно, не чувствувам никаква болка, само бес. Кон него или кон самата себе?
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)