(Ќе замавне оддолу кон небото, човекот не се распорува поинаку.)
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се подготвуваат како некогаш гладијаторите за новите битки во арената на морето...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Со заработените пари од ловот живеат до нивното ново херојство, до нивната нова матанѕа, по неколку месеци.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но само се исправил полека, недозгрбавен и не со крената глава, туку повеќе сличен на човек што долго време стоел замислен на исто место, меѓу сенки од кои расне непробоен покрив и под кој ќе почне нова битка без сеќавање за вчерашните рани и лузни на неизлекуваната душа; и ќе гризе и ќе боде и ќе дави ревејќи само со крвта и сличен по нешто на оној негов дедо или дедо на неговиот дедо од дните кога бил со каменен чекан удрен над истото вака распарано животно.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Беше јасно, прејасно, дење почнуваше новата битка да се одржи мојата жед, а ноќе бессоницата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)