Снимателот беше, впрочем, предвоен фотограф, кој излегол во партизани последните месеци колку да им ги направи на новите раководители првите ретуширани портрети, па како таков, то ест како уметнички фотограф, стана и филмски снимател во новооснованото филмаџиско претпријатие, но иако дополу задоволен криеше уште амбиции, што допрва имаше да ги видат оние што беа доделени да ги сетат на свој грб.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Леле, колку врескаше на првите повоени митинзи против домашните непријатели и нивните довчерашни слуги, против шпекулантите, против селаните, кои не сакаа да ја дадат својата земја и да стапат во доброволните задруги, против сите приватници, против сите кои не им беа по ќеф на новите раководители.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)