обесен (прид.) - човек (имн.)

Се напрега да догледа нешто под себе, под своите нозе издолжени како на обесен човек.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тој виде на педесет шеесет метра под патот обесен човек на една бука, но не за врат, како што слушал оти луѓето ги бесат за врат, ами за нозе, надолу со главата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)