И не настрадуваа само житјата и бавчите, туку и овчарските кучиња: ќе се здавеше некој овчарски пес со нивните, со `ртките и со загарите, а тие ќе го земаа на нишан со пушката и наместо мртов ќе го оставеа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Не делете ме со дебел камен од мојот љубен.“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Некаде, далеку по трлата, лаеја овчарски кучиња.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Во секој таков лов, по неколку кучиња од жителите на Потковицата бидуваа убиени.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Две големи овчарски кучиња им се спуштија.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Овчарско куче немавме. Затоа кога ќе останев на пасиштето сам, без другарчиња, со него си се играв за да ми мине времето побргу.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
ГРИНАВЕЈ: Да, меѓутоа политички беа неутрални, бидејќи се занимаваа со прашања: колку има овчарски кучиња во селата на јужен Велс, колку има јапонски ресторани во Ипсвич, информации од банална природа.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Младата жена, препалена, ја испуштила таблата, та храната се истурила до овчарските кучиња.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)