Во празнините над огромните буки, на црното плaтно што вишнее над нив, болснуваат ѕвездите.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Дури тогаш ја подигна главата и можеше да види дека зад него всушност ниеднаш и немало никаква мечка дека насекаде зад него стојат само огромните буки, израснати во снегот и високи, наведнати под окитот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)