Меѓутоа, како што „скептицизмот не претставува ерес, одлучување за одредени догми, туку само некаква агога” (Хегел), така и Дишан- овата мета-иронија и атараксија најнапред треба да се разберат како сознајнотеориска позиција, која со средствата на уметничкото вообликување се вградува во самото дело.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)