Но, во исто време не можат да одат паралелно и со “централистите“ (Организацијата), зашто, иако нивната кауза е исправна, сепак имало работи што тие не ги одобрувале, а ЦК и повеќе оружни и околиски комитети се раководеле од лица коишто по своите сфаќања, дури и по своите цели и методи на борба, малку се разликувале од врховистите, иако биле нешто одделно.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Беше предложен и тие денови дојдоа документите од Околискиот комитет.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)