опседнат (прид.) - од (предл.)

Јас, воопшто, болката ја ценам за најнеморален белег низ еволуцијата на човекот; за најпонижувачки симбол на човековата автентичност: Бев опседнат од овие страдања и сам во ретки мигови јас се префрлав на теми и поинакви од оние кои ме измачуваа.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Тие, како и повеќето мажи, беа опседнати од парите и фудбалот, постојано застрашени од сечујната политика.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ништо конкретно, но ... Филип мислам сеуште беше опседнат од минатото, од смртта на неговата жена.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
III Секој во семејството, на свој начин, беше опседнат од енигмата на враќањето во родната земја, но секому му беше јасно за нашата припадност и на земјата без враќање.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Бев опседнат од чувство кое дотогаш не бев го сетил.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Јас сето тоа го слушав и ги држев колената на татка и се вовлекував во неговиот скут опседнат од приказната што лакомо ја прибирав и запишував на белите страници на мојата детска душа.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Столетието што го делеше од дедо му имењак, ја загуби својата перспектива и неговото сопствено време и неговото „јас“ се склопија со времето и своето „јас“ на неговиот предок, така тој сега стана опседнат од верувањето дека тој лично, а не прадедо му, го изградил мостот на Луда Река, и дека во потпорите на тој мост, што е прикажан во многу приказни, тој ја жртвувал својата невеста.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Едо скоро и да не го слушаше Марко зашто беше опседнат од девојката зад шанкот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Малку понатаму, во истиот квартал, двајца млади луѓе, засолнати во една куќа што се наоѓа покрај германското училиште, беа опседнати од полицијата и војската, врз кои фрлаа многу бомби.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„Сиот си опседнат од тој случај, но случајот не постои.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Точно е дека си обвинет за убијство во обид. Но и тоа обвинение не држи вода.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Опседната од маѓиите на сонцето се распаѓа тврдината на моите зборови.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Заборави ги лицата опседнати од горчина. (Немоќта најпрвин го совладува насмевот а потоа рацете).
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Минале векови, и станало јасно дека не се врти сонцето околу земјата, туку земјата околу сонцето, за природните појави се барале дефиниции, а сепак и натаму божјите посредници ги прогласувале лудите за опседнати од ѓаволот, и спроведувајќи ја божјата воља одлучувале дали опседнатите ќе бидат лечени со молитви, или пратени на аџилак за да ги исцели светото место, или пак, ако проценеле дека станува збор не за опседнатост туку за доброволен сојуз со ѓаволот, казната била палење на клада, или бесење, или давење во вода.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
-Зошто човекот го напаѓа злото? Зошто понекогаш е опседнат од него?
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
А тој беше навистина опседнат од големи желби.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Го спомнуваше Скопје, Белград, Рим. Еднаш и Париз го спомна.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)