Велам мојот живот иако знам дека тој мој живот не е осамен остров туку е дел и од многу туѓи животи.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Нели токму јас бев единствениот кој се обидуваше последниве денови да ја увери Загорка Пеперутката дека се лаже себеси кога мисли дека е во состојба да создаде живот што ќе поминува покрај другите без да ги допре.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Предложен сум за награда од општината!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тоа се 10 илјади! Доволно јас и ти, маче, да отпатуваме на некој осамен остров!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Песно, изгубен еден сон или одронет само во чудното невреме или во оној моментен мир омеѓен со ножевите на молњите носи дожд тоа суморно течење на денот кон нашиот осамен остров поплава една носи тој летен ветер што ја капе својата жолта грива од лисја во меката прашина.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)