Колкава ќе беше твојата изненада Да ја видеше мајка си со отворен чадор Додека шета низ Рајот!
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Го следеше стапувањето на владиката на пристанишниот мол, неговото прекрстување што го направи штом стапна на копното, потем на срдечниот поздрав на градоначалникот со митрополитот, на бакнувањето на скутовите и раката на владиката од страна на свештениците, на камбаната од црквата на молот што оддекна со радосни биења што една по друга ги прифаќаа и останатите цркви на Закинтос во знак на поздрав кон штотуку пристигнатиот владика и на ведрото заминување на владиката и неговиот одбор за пречек под отворените чадори врз кои коечно почна да лее и одамна најавениот дожд.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Од прозорецот на својата канцеларија на првиот спрат на командата, Беренц неволно помисли дека на Медитеранот се лачат непотребно многу емоции, припишувајќи го тоа на жешката клима којашто ги создава зовриените средоземни темпераменти.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Некои влегуваат со отворени чадори од кои се цеди вода.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Кога ја здогледаа писателката како брза кон училиштето, Томе и Темјана со отворени чадори се стрчаа накај неа: „Мили мои, да не сум доцна?
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Во превод стануваше збор за тенок, добро печен бифтек, пилешко во чоколадо, некои макала, лутеница и чипс од пченка што го голташе во големи количини за да го стивне лутото.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
- Господине, благо се поклони белокосиот и со љубезна насмевка го прими Александар во безбедноста на отворениот чадор.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)