За разлика од својата официјална историја во 101 книга, каде Никифор Правдољубивиот сето богатство на имагинативниот талент успешно го стави во служба на величање на непобедивоста и безгрешноста на Царството (со што конечно се избори, по десетгодишно темнување, да го пуштат од затвор), во „Тајната историја“ тој е одмазник, кој и инаку гнилата градба на Царството ја нагризува со отровните сведоштва за неминовната дегенерација на некогашните господари на светот.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)