Дишановото творештво во целина би можело да се чита како шаховска табла на која секој пешак зазема стратегиска положба. Тоа ја појаснува реткоста на потезите и неможноста за повторување.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Се најде во парадоксална состојба, уметник чии дела беа барани, а тој се задоволуваше со тоа бесплатно да им ги подели на своите пријатели, или намерно ги продаваше по ниски цени.