А таму имало океан... - ... огромен океан, Индискиот... - ... и прекрасни песочни плажи... – дополнив.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Со големи бранови – се насмеа тој – а тебе ти беше криво што тие се капеле, а ти не? - Да, по малку.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Кога јавачот и неговиот коњ ќе се оддалечеа до самиот крај на големата песочна плажа, до оние карпи што од источната страна го ограничуваат малиот залив, детето го свртуваше својот белчо и на ист начин галопираше кон главната плажа.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
На Рива Руж, шеталиштето сместено до самата песочна плажа, беа распоредени тезги со разна стока.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Од голите долини покрај границата со Мексико, преку карпестите кањони и долгите песочни плажи, застрашувачките снежни врвови на Сан Бернардино Маунтинс и шумите исполнети со секвоја и сикамор трис, па плодните плантажи на Вентура, зелените ридови на Санта Барбара, северните карпести заливи и винските брегови на Напа и Сонома...
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Кога јавачот и неговиот коњ ќе се оддалечеа до самиот крај на големата песочна плажа, до оние карпи што од источната страна го ограничуваат малиот залив, детето го свртуваше својот белчо и на ист начин галопираше кон главната плажа.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Лајтмотивот на „Билјана“... се провлекуваше за сето време, додека се појавуваа пејсажите на охридскиот брег: Свети Наум, Струга, Калишта а потоа и песочните плажи на Преспанското Езеро, височините на Пелистер, убавата Битола, во која, како што раскажа спикерот, се задржала по неволја, една француска брачна двојка, која минатата година заминала на одмор во Охрид.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)