Ни во едно европско уметничко дело - освен во ремек-делата на Вергилиј, Шекспир, Калдерон, Рембрант и Гете (Фауст II) - не се поврзани толку “класични” и “маниристички” елементи како што е тоа случај со Божествената комедија.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Класиката без маниризмот се претвора во класицизам, маниризмот без класиката се претвора во манирираност.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)