Погрден збор за човек што го мразиш маскара — за срамота (се направи) маслават — никакво прашање.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Се најдов во небрана — изненадена сум невела — не чини неј — нив непара — не толку нетоп — невестински украс од тенеќија кој ја заменува короната ниа — оние нии — нив нуна — кума (делхинутив — кумица) нишан — знак нишка — нит, нитка на платно нишчелки — направа на разбој за ткаење ној— оној ногашчка — наплеток од косата обрецнам — врекнам, нависоко ќе проговорам обрус — долга везана крпа со реси од која се прави чалма на главата одер — врста кревет на столни ногари закопани в земји на кој се чуваат алиштата и покровите во визбата одвраќам вода — басна на вода за да се мени положбата во која се најдува озастра — утринава онбашија — турски војник десетар — каплар опурчак — искинат опинок кој веќе не се носи оралиште — место каде се игра оро ораџика — жена што игра оро орјатка — погрден збор за жена со која друга жена е скарана орман — густа гора оужје — накит олепела — лесна клетва осмак — мера за жито 50 оки отпуст — поповска песна пред свршетокот на извесна. служба павти — женски накит од сребро и бакар пагурче — сад за ракија пазамарка — џеб на селска кошула пајвани — ортомчиња со кои му се врзуваат нозете на коњ да оди раван — ситно парка — што ѝ е, што ѝ пречи да направи нешто паскурник — шара за шарање поскури пачавриче — книжулче, може и крпче од ткаенина пашит — без самар коњ, маска, магаре пералник — котел во кој се топли вода за перење песјачка — погрден збор за жена со која друга жена е карана петле — во онаа см. наполеон — пара златна француска со петле на неа петравил — епитрахил петреви гаѓи — горско цвеќе пинок — опинок плак — старец плетва — трева во сеидбата поврзало — врвца на торба или вреќа, како и на огламник на добиток подвеска — дел од селска облека.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Материјални сведоштва нема ни за тоа, барем науката не располага со такви, дека Градиште некогаш било богомилска, односно бабунска населба - освен долот кој се именува по нив и освен еден погрден збор, бабун, со кого денешниве жители на Потковицата означуваат некого кој се изопштил и од луѓето и од бога.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Сакаш, малечко копиле, а? неочекувано го одбутнала од себе. - Самиот ако го сториш тоа, не е грев, нели?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со крик се тргнал. Пцуел ли, се обидел ли да ја искити со погрдни зборови?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Така луѓето ја препознаваа по улиците, ѝ дофрлуваа погрдни зборови и камења, ја плукаа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Некој од толпата, свештеник или крадец, сеедно, им дофрла погрден збор.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Колку што повеќе се бореше за самодоверба на жените, толку помалку имаше самодоверба; сите тие удари на неа оставаа трага: ги губеше продорниот поглед и сигурниот глас, зборовите трепереа во нејзиното грло, погледот не застануваше на една точка, туку како да бегаше од она што го гледаше.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Некои од лудите возвраќаат, други остануваат во својата занесеност со своите светови, или во својата збунетост од тоа зошто се нашле пред толку многу погледи. А толпата чека.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Еразмо наизуст шепотеше непристојни пцости и погрдни зборови, викајќи по него, немоќен да го сопре, но, во исто време, мораше да го следи, да трча по бикот Чико, со сиот свој напор, независно од заморот, студот и тешките чизми, што му создаваа дополнителни тешкотии, разранувајќи му ги нежните пластови кожа на нозете.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)