подотворен (прид.) - око (имн.)

Се буткале, секој да се наднесе над него, некои од помладите да му ја допрат со усни десната рака, чиниш тој внимателно ги слушал и ги следел со малку накривена глава и подотворено око кон своето воле под дамкав габер; суро живинче слично на изгаснато суштество.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сега му се одолжувале на покојникот за прикаските со кои ги обогатувал во Кукулино во претпразничните ноќи или во празничните попладниња и брзале да бидат мудри како што бил тој некогаш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Една смрзната сегашност со еден далечен глас рапав и сув како земја: Оче Симеоне, запечати го своето утре и дојди под една трева, два метри долг и со едно подотворено око.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)