- Ни кола, ни коњ не може да мине... - се жалеше коџобашијата.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Брза кучка, слепи кучиња! - одговори коџобашијата.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Кога ќе дојде царскиот инженер? - го прашуваше коџобашијата командирот на турската полициска станица.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Тоа не може! - се лутеше командирот на турската полициска станица.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Има време... Султанот си ја знае работата.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Во тоа место, за кое горе рековме, имаше турска полициска станица, заптии и турска стража и полиција.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
На полномошното го пишуваше името и презимето на човекот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Јаваш, јаваш 49)! - се правдаше командирот на полициската станица.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
По заробувањето Кларк бил одведен во полициска станица каде бил испрашуван од бугарски генерал-лајтнант.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Но ни трезен, ни пијан, ни мамурен не склопи око и не му дојде сон, па утредента штом стапна во кабинетот се јави во полициската станица од нивниот кварт, зашто му беше срам лично да се појави таму и претставувајќи се да објасни во што му е проблемот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Немајќи каде, се упатува кон полициската станица и бара прием право кај командирот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ме вратија во гратчето, во нивното седиште, полициска станица, тогаш участок.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Доктор Миха во моментот ги откажа натамошните приеми и прегледи, се погледна дали е доволно спастрен за да се истопори пред власта, и јурна со колата кон полициската станица за која приближно знаеше каде е, но во која никогаш пред тоа не беше стапнал.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Новото Габреш е мало гратче со основно училиште, гимназија, пошта, банка, нова црква, аптека, неколку кафеани, водовод, канализација, струја, асфалтирани улици, полициска станица.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Трипати неделно мораа да се јавуваат во полициските станици и секој ден зад нив се влечеше сенката на полицискиот агент.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Бомби во полициски станици, убиства на полицајци, судири на гранични патроли со вооружени лица – сите овие нешта ги имаше и порано.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Во една полициска станица за да му дојде поарно, мртов ладен си побара кафе и рахат локум из Солуна.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Тие би биле однесени во полициските станици или во визбата на некој локален комитет на гардата.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Трчав. Зад мене остана, да се ниша обесено, малата полициска станица.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
На огледалото пишуваше: Собирачите на пердуви го прелетаа кабинетот по физика, обесија мала полициска станица и заминаа за Франкфурт.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Собирачи на пердуви израснаа крилја во лекарска читална, надвишија кабинет по физика, за нишаа мала полициска станица и заминаа за Франкфурт.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Чудовиштето го одведоа во полициска станица. Hugo Ball, 1886-1927.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Кога го приведоа во полициската станица во Стокхолм во еден момент Кулик престана да глуми пес и почна да дава објаснувања за својот чин.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Полардовите не беа слушнале ништо сѐ додека таа храбра млада жена, со која се беа спријателиле преку летото, не ги разбуди со телефонски повик во два часот по полноќ, кога напаѓачот конечно заминал, а таа успеала да се ослободи пресекувајќи ги траките со кујнски нож, и ги замоли едниот од нив да ги причува децата коишто сѐ уште спиеја додека другиот од нив ја превезе до најблиската полициска станица и болница, за да може да го пријави силувањето и да добие лекарска помош со најмали можни последици врз децата.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Еднаш тој отишол во полициска станица и изјавил: „Јас сум еден стар џентлмен и се изгубив”.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тој не го знаеше своето име и од каде дошол, ниту што било за сопствениот живот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Сум ти кажувал ли како еднаш, во два по полноќ, ме приведоа во полициска станица?
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Утредента полициската станица осамна пеплосана.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Се разбуди на пладне во полициска станица.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)