полн (прид.) - чаша (имн.)

Мене нека испратит Злате и Суло, ќе одам да починам — одговори мудурот и стана со полна чаша во рацете.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Повели, Јоване, еден ракија. На сабајлево убаво ќе дојдит да поткрепиме малку душите, оти доста и прошетка направивме по нивјето, — го покани пак Адем Јована, а Катето им ги подаде полните чаши.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Владо му мавта пријателски со крената до над главата полна чаша вино, кое му се истура по кошулата, по палтото, по косата...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Драги мои, Томо со крената чаша ја започна својата здравица додека разголената полна месечина го нурна својот зрак во полната чаша пенливо вино, вечерва добив вест која е поскапа и поголема од сето азно на овој свет.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Заби на вратот, модрици на струкот. Полна чаша пикавци, празна чаша вино.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Не проценувајќи ја точно далечината, плисна во лицето на брборливецот полна чаша ракија и опцу како да рика.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Трио сме, реков и ставив пред белата китка полна чаша.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Во таа вечна трка некое одамна избледено искажување, што му го дофрлил некој делегат во Собранието, дури во овој момент му заличило на полна чаша отров плисната пред неговите нозе.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не проценувајќи ја точно далечината плисна во лицето на брборливецот полна чаша ракија и опцу како да рика.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
„Гледам, забавно ти е,“ му реков. Тој се насмевна.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога сосема се откажав и тргнав кон масите, наредени пред влезот во зградата од болницата, крај кои неколку болничарки продаваа пијалоци и храна, го видов Зигмунд таму, како остава една испразнета чаша, подава пари, и зема полна чаша. Му пријдов.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Зашто ветерот полека се издигаше и тој му се препушти да го подигне и понесе по остатокот од патот низ пустината до ракетата што неподвижно го чекаше. 20 Кошмарна треска Го ставија во чистите, свежо испрани чаршафи, а на масичката под матната розова лампа секогаш имаше полна чаша со свежо исцеден сок од портокали.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)