последен (прид.) - поглед (имн.)

Кутрото срнче! Како да сакало со својот последен поглед да ја собере сета убавина на просторот околу себе.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
А потоа, тропањето на грутките земја врз ковчегот за да се надвие лелекањето и оние последни погледи кон гробот што брза да се покрие себеси, зашто потоа свитата наеднаш ќе се растури.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Пред да ѝ ја отворат големата капија, таа упати последен поглед кон нејзините кои ѝ мавтаа, со рацете, од далеку.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Неговиот последен поглед чинам ја уби сета моја љубов.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Фрлив низ прозорецот, големата гилотина, уште еден последен поглед врз перспективата...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во сонот тој се беше сетил на последниот поглед на мајка си, и во неколкуте мига од будењето цел грст од мали случувања во врска со тој поглед му се вратија во сеќавањето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Времето беше совршено јасно...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)