последен (прид.) - ред (имн.)

Пред Први мај, празникот на трудот, по многу години чекање, Татко, конечно, го доби Орденот на социјалистичкиот труд, од третиот, последниот ред.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тој првин се радуваше што, според очекувањата, Орденот беше од последниот ред и особено затоа што стигна толку доцна, токму во времето кога Татко го напушти Архивот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Крај еден од клучните Таткови сиџили, беше и неговиот Орден на социјалистичкиот труд, од последниот ред, кој, за волја на вистината, само еднаш го закачи на своите гради.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Неговата нестрпливост лесно се објаснува: во последниот ред од салата го чека девојче, црвено облечено, до кое тој одвреме-навреме оди и ѝ шепина нешто.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Одлучив да го следам концертот од последниот ред.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Рада, како и секогаш, седеше во последниот ред.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Колку е здраво ова однесување?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или и ова се само знаци и потврда за неконтролираното истекување на горивото. Токму така!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Како на конференција, кога треба и оние, во последниот ред, да те слушнат! Зошто?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Им се радува на секакви и на сите пројави на целосна естетска кохерентност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Затоа, тој особено ужива во запоставените артефакти од претходни периоди кои целосно отелотворуваат разни старински, застарени стилови.271 ‌Земете го, на пример, следниов запис со датум од 1945 година од дневникот на британскиот писател Дентон Велч, во кој бележи едно среќно откритие до кое дошол во некоја продавница на половни работи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И тогаш тргнав низ последниот ред и на половина пат видов нешто што отпрвин ми личеше на не многу угледно диванче од почетокот или од средината на викторијанската доба – еден покабаст и погруб Рекамjе со дебелки обратно извиткани диречести ногарки, наместо оние витите грчки што се нанадвор.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Бројчето што ми го купи братот, сосема на крајот, како последно, го изговорија неколку пати па оти никој не се јавуваше, стоејќи во последниот ред на хорот, го извадов од џебот - и токму тој штоф, претворен во двореден костум што го плати татко ми, направи да не се срамувам од доброоблечените скопјанчиња.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Вистинската книга, вистинската страница, последниот ред, или меѓуредот, небаре ја криеја големата тајна, која Татко со своите пријатели Игор Лозински и Цветан Горски сакаа да ја откријат.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)