Кога Татко ги преведе и последните сиџили кои му ги носеше од Архивот ревносниот и верен пријател Сокол Мечевски, а судски преводи имаше с помалку, Климент Камилски му предложи да работат заедно врз толковен речник на зборовите од сиџилите.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Веруваше дека вербалната еурека, кај последниот сиџил, ќе му овозможи да ги спои времињата на луѓето и на народите, таму каде што биле запрени, испрекинати, крпени со легенди и со митови.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Така беше и на последната средба, на чардакот, со ортиенталистот Сокол Мечевски, дојден за да ги добие толкувањата на трите последни сиџили со кои, конечно, ја завршуваше својата монографија Исламизацијата на христијанското население на Балканот од XVI до XIX век, според сиџилите на битолскиот кадилак.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)