Но многу подлабоко од тоа лежи првобитниот мотив, оној инстинкт во кој никогаш не се сомневало, а кој прво доведе до приграбување на власта, а потоа ги донесе двомислата, Полицијата на мислите, постојаната војна и сите други неопходни приврзоци.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Мирот што би бил навистина траен, би бил исто што и постојаната војна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Насекаде е истата пирамидална структура, истото обожување на полубожествениот водач, истата економска егзистенција од и за постојаната војна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И не ми веруваше, до последен час, дека на сите тие опасности постојано ме опоменуваа токму оние труби, и нивниот страшен глас, што навестува само смрт и ништо друго.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
На крајот, по сè она што ќе се случи останува понекој искинат лист или список во кој за жал и не е сè забележано.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А сепак не сфати: дека и животот е војна. Постојана војна.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
-Овие стари лидери, белци, водеа постојани војни против другите облици на живот, правејќи слуги од нив и убивајќи како ќе им текне - птици, риби, животни и растурајќи смртоносен ќилим од бетон и метал насекаде по мекото тело на земјата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Геноцидот е нивна навика. -Тие воспоставуваа вештачка немаштија, лишувајќи ги мирољубивите луѓе од природните наследства на земјените изобилства и Божјите дарови.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
-Тие исто така одржуваа постојана состојба на војна меѓу самите себе и против обоените раси, против слободољубивите, нежните, младите.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)