„Сè се случува без воопшто да треба да се помрднеме кон нешто, или да тргнеме некаде“ (Вирилио). (...) Телото исто така веќе не е основен модел за една потполна структура којашто низ историјата била подлога на идеали, како научни така и уметнички.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)