А таа, Љуба, не можела, трпи и црнеј, крепи ја куќата, за кога ќе се врати тој, големиот домаќин Никола, чесниот божем и почитуваниот и од слуги и од Турци големци, да му биде сѐ подредено и зачувано.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Овие наредби беа почитувани и, по ова, мислам дека немало примери на малтретирање“128.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
За татко му, службеник, и за мајка му, учителка, ваквите професии беа синоним за почитуван и среден граѓанин.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)