Не го наврна Сталин снегов, вели, си гата, си меле ко празна воденица.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Су се заплампала со ваа легачката, како празна воденица, не ми текнуа да си кинисам.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Доста туку мелеш како празна воденица. Здодевноста ти стана навика.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Кучкини синови имаше и порано ама тие барем знаеја да лајат.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Четворицата влагаат во празна воденица.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
9. НА ВОДЕНИЦА БЕЗ КАМЕН НЕ МЕЛИШ ЖИТО - за тоа сал de jure го допираш лактот, а можело и без камен и на јаз плиток, па и во празна воденица de facto...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)