Двапати го тресеше ноќна треска, но со првата виделина повторно го наоѓавме качен на карпата што говори.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Заспа доцна во ноќта со мисла: да стане со првата виделина и да ја испита трагата на ранетиот волк.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)