Ема трепереше. Беше бледа, студена и нема.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Предната врата од левата страна на комбето беше отворена и крај неа стоеја двајца униформирани полицајци кои повремено погледнуваа на другата страна од улицата, кон влезот на нашата зграда.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Си го изми лицето со студена вода за да си ги избрише трагите од солзи и, без да се нашминка, ја напушти куќата од предната врата, која многу ретко ја употребуваа.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Од дома излезе од предната врата и ја извади лимузината, која ретко ја користеа за викендите.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Авторот ја отвори прво предната врата спроти себе и додека се пресегаше да ја отвори и задната на седиштето до него веќе се смести најстарата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Автобус бр. 5 Бабата се качува на предна врата, се тетерави и доаѓа до задниот дел, а таму ја чека дедото.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
- Повелете – му ја отвори предната врата на крупниот човек во сив, педантно испеглан костум. - Фала много.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Врати во лер, па го отвори прозорецот од својата страна до четвртина: Да влезе малку свежина. Сопатникот, за чудо, ништо не му одговори.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Сиот задишан ја отворив предната врата.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Со тоа таа е веќе полугола, негова.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Обајцата се насмевнувавме во студеникавата темница, Мама и јас, кога чувме како се отвора предната врата препознавајќи го, изговараме тивко добредојде, а вратата долу се затвора...
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Сѐ уште седеше во празната соба кога предната врата се отвори со тресок.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)