пресен (прид.) - леб (имн.)

Пржено ли пиле, јајца, младо л' тл'сто јагне, млеко ил' кисело, л' пресно, баница ил' мазник, или пресен леб домашен, в подница испечен, пресно ил' сирене, ил' масло кравско или овчско, сѐ, што сакат ага-Турчин, сичко да му дават.
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Јадевме пресен леб, пиевме чиста вода.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Кога беше нејзина неделата, не пропушташе да не му прати на Трајка на колибата повеќе сирење, сланина, пресен лебец, а барем дватрипати ќе му месеше ја зелник, ја витканик, ја киснато.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Мајка стана, ја потфати под мишки, лесно, чиниш се плаши дека ќе ја разбуди, ја подигна и полека ја легна на широкиот кревет. Јаболковина мириса перницата, на печена круша и дуња мирисаат веленцињата; на пресен леб штотуку изваден од фурна, мириса целата одаја.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ги виде нивните цицки, бели и налегнати како пресен леб.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)