А јас, во тие времиња, и покрај привидниот спокој на социјализмот, при што си продолжуваше инерцијата на деспотскиот сталинизам, и на комплицираните меѓуетнички односи, со многу племенски рецидиви, тешко зауздани со силните пароли за братството и единството во земјата, настојував да бидам критичен и урамнотжен, колку што ми го дозволуваше тоа мојата внатрешна автоцензура.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)