Но, запишано е, дека на неговиот единствен портрет, од доцното мимчештво, каде е насликан како Архангел Михајло (според некои од анонимен еснафски мајстор, а според Хауард Даблју Браун од величествениот Justinaianus Hermeticus, иако и обете тврдења се потпираат единствено на податокот од „Тајната историја“ на Ниќифор Правдољубивиот, во која се присутни исклучиво исчезнати имиња, слики, палати, предели): - „...од очите му избива оној подземен, мрачен, но опседнувачки занес“.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)