проклет (прид.) - есен (имн.)

- Проклета есен, - шепнеше и стариот Лентеноски, проклето лошо време, - испушташе една кратка, далечна насмевка, тоа како залутан зрак на небото во бура, тоа како виножито во пролет над полињата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Ох, проклета, - туку ќе ни се откинеше од градите, проклета есен, ќе проколневме.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)