Средиштето на целата бетменовска контроверза - минуциозно исткаена - на “психолошките нивоа” врз поставките на Лакан за исчезнување на субјектот, а на оние стратешките, “естетички” врз пост-кантијанските просторни увиди на Дерида - токму е подрумот, инвагинарниот џеб, местото на средба меѓу внатрешниот и надворешниот свет.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)