Не знам зошто, но и покрај различните патеки што ги фативме, на лединката по која чекорев осамен и издвоен, и понатаму ме следеше гласот на Ѓурчина.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не, не можев да го издвојам и замолкнам тој глас што нѐ раководеше во решавачкине моменти бидејќи во него расппознавав и многу мои зборови.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)