Белузнава зора, Високо - розови облаци.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Но не со намера да го укорам заради непристојното и по малку загадочно однесување во оној дел од неговата приказна што се однесуваше на спомнатиот волшебно розов облак, туку за начинот на кој настојувал да се изземе себеси од секое можно сомневање па дури и од недоразбирањата што би можеле да се појават во врска со нив.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ралфи се распадна во розов облак од течности.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Додека поминував покрај неа, како да поминував низ розов облак! - додаде Вртанов по сосема кратка пауза Се потсмевнав.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)