Како ветер сновеше до пладне и не само што направи душеме од штици, призакрпи и врати со тесла од Дине и крфии најдени по темните ќошиња, туку од некаде донесе старо ламаринено ќумбе, рѓосани кумци кои во втората половина на денот почнаа да исфрлат бели кадели кадиш.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)