Тој веќе ги збираше веѓите, а раката, опрена на маса, му се стисна во тупаница, и со тоа самото тој покажа каков власник претпоставува.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Сакаше, како што Мојсеј повел еден народ кон слободата на ветената земја, да го поведе човечкиот род кон ослободување на Јас, кон ослободување на човековата суштина од оковите на потиснувањето и од мрачните понори на несвесното.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Беше Едип, беше Каин, беше Ное, а во оние желби кои не сакаше да си ги признае посакуваше да биде пророк, и затоа им го одзеде Мојсеј на Евреите – самиот тој сакаше да биде единствен, ничиј, самороден, па таков си го претставуваше и оној што од луѓето беше прогласен за она што самиот тој, брат ми, сакаше да биде.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Патем, ќе го соберам и оној симпатичен подофицер.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Сега е, значи, време самиот тој да направи пресврт и да го спроведе својот план.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Сеќаваше, нишанејќи, како е исполнет до врвот со една таква наостреност, исто како самиот тој да беше она зрно во неговата цевка, што требаше секој миг да полета натаму.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Мора да е некаде околу тој датум, зашто беше прилично сигурен дека самиот тој има триесет и девет години и веруваше дека е роден во 1944 или 1945 година; но сега беше невозможно да се утврди каков било датум во рамките на една или две години.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)