Но при тоа свежите траги за случувањата ни се нарушени во паметењето, и бараме помош од други луѓе, записи, артехакти или било што друго, ако воопшто некој успеал да го фати моментот во лет, зашто движењето и настаните бргу се случуваат, многубројни се и се прикриени од нашето полизаспано око.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Го стави писменцето в џеб, се сврте, па како со остен да го боцка некој, протрча покрај колибата, и продолжи да трча по патот, сѐ по свежите траги останати од тркалата на џипот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)